„Włącz się w społeczną pomoc bliźnim.
   Otwórz się ku ubogim i chorym.
   Użyczaj ze swego.”

                                                                             Stefan Wyszyński – Prymas Tysiąclecia

 

O nas Nasze działania Aktualności Dla dobra wspólnego Trudny czas pandemii Pomoc dla uchodźców z Ukrainy Publicystyka Archiwum Procedury

Czy to jeszcze jest mój kraj?

 

Strona główna W górę Czy to jeszcze jest mój kraj? Słowa tną jak szable Spacer po stolicy może być niebezpieczny Kondukt pogrzebowy Moje kasztany Tęgie głowy, a jednak zapomniały Magiczne pięć Chcemy tego samego, ale nie tymi samymi metodami Dziwne kobiety Dziś mija 42 lata… Nowy domownik Kultura niejedno ma imię Ubóstwo z innej perspektywy Herbatka przy ogrodowym stole Złodziejka czasu Duszy nikomu nie sprzedam Stary niedźwiedź mocno śpi Zwykły karton, a jednak… Te cudowne lata i stary parasol Radość o poranku Karaluch to karaluch W obronie naszego języka Ja, moja Mama i Andersen Mój cmentarz, moje wspomnienia i nie moje podziały
 

 

Strona główna
W górę

Powrót do strony Publicystyka:

 

 

Czy to jeszcze jest mój kraj?

Za oknem naszego wiejskiego domu zagościła zima. Sielankowe krajobrazy skłaniające do jesiennej refleksji, zadumy i estetycznych wrażeń. Po prostu pięknie. W kuchni odbywa się ostatnie robienie przetworów sałatkowych i soków wieloowocowych. Żyć nie umierać. Na Fejsbuku wszyscy radośnie prześcigają się w prezentowaniu zdjęć zimowych krajobrazów. Niektórzy nostalgicznie wspominają spotkania ze znajomymi przy lampce dobrego wina w hajlajfowym towarzystwie.

Czas się zatrzymał. Wszyscy są szczęśliwi.

Śnieg spowodował czasową amnezję i wyrzucił z naszej pamięci to, co dzieje się na ulicach miast. Zresztą wielu to już nie obchodzi. Szkoda, bo negatywne skutki odczujemy wszyscy. Coraz mniej odważnych, którzy deklarują swoje niezadowolenie z tego co robi jedynie słuszna. Zastosowane metody zastraszania okazały się skuteczne. Zapewne każdy z przeczekujących ma swoje powody.

Kiedy za oknem pada śnieg to ja się zastanawiam czy to jeszcze jest mój kraj.

Zastanawiam się ostatnio coraz częściej. Rozglądam się dookoła i sama już nie wiem. Do niedawna nigdy nie myślałam o tym, żeby mieszkać gdzieś tam daleko, a nawet bardzo daleko i jeszcze dalej.

Ktoś mi ukradł mój kraj i podstępnie zamienił na cudaka, obrzydliwego karła, albo cuchnącego potwora. Ten złodziejski proceder został zaplanowany w najdrobniejszych szczegółach tak, aby nie pozostała żadna, nawet najmniejsza szczelinka dla prawdy.

Zabrano sądy pod pretekstem walki z tajemniczą kastą, zawładnięto oświatą przekazując ją w ręce fundamentalistów, a ze zdrowiem eksperymentowano przy pomocy handlarzy bronią. Organizacje pozarządowe przekupiono dużymi pieniędzmi wmawiając im, że mają misję tworzenia społeczeństwa obywatelskiego. Jednocześnie sprytnie i po cichu posadzono na tronie niebezpieczną organizację pozarządową, która wciska swoich przedstawicieli do rządu, ciał doradczych i wszędzie tam, gdzie zapadają ważne decyzje.

Co to za kraj, w którym stosuje się przemoc fizyczną wobec protestujących kobiet i młodzieży? Za moich studenckich czasów tajniacy okrążali nas trzymając w rękach pałki ubrane w pokrowce parasolowe, a teraz używają do tego celu pałek teleskopowych.
Co to za kraj, w którym osoby bezdomne pozbawione są właściwej opieki lekarskiej?
Co to za kraj, w którym politycy odwiedzają agencje towarzyskie zatrudniające małoletnie prostytutki?
Co to za kraj, w którym minister kultury rozdaje nasze pieniądze wyrzucając je w błoto na trzeciorzędnych artystów?
Co to za kraj, w którym szkolenia dla organizacji pozarządowych muszą odbywać się w drogich hotelach, a ich organizatorzy fałszując listy obecności zarabiają na tym miliony?
Czy to jeszcze jest mój kraj, w którym medal niepodległościowy mojego dziadka zamieniono na majteczki w kropeczki, pałki teleskopowe, szkolenia w drogich hotelach, tuż obok miejsc, gdzie osobom bezdomnym wolontariusze rozdają ciepłe posiłki?

Mam nadzieję, i to wcale nie cichą, że kiedyś w końcu wróci normalność. A kiedy będzie już normalnie i jedynie słuszna nie będzie miała wpływu na nasze życie to ciekawa jestem jak będą się od niej odżegnywać ci, którzy teraz czerpią z jej źródełka do woli, pnąc się ku górze i napychając kieszenie bynajmniej nie cukierkami.

Oby ulice tętniły życiem protestów jak najdłużej, bo to jedyna droga do zmian w tym uśpionym plusołaskami społeczeństwie.

Draganowa, 29 listopada 2020r.
© Mirka Widurek

Powrót do strony Publicystyka:

Polecamy

na naszej stronie i u naszych znajomych:

Archiwum 2015-2023

Nasze działania

 Karty Dobra

Karty Na Codzienne Zakupy

 

Bajki Babci Mirki

Pomoc dla Ukrainy

 

Nasze ostatnie

działania:

Rozdysponowaliśmy
Karty Dobra dla Seniorów

w edycji 2203/24

 

 

POPŻ - działania niefinasowane

POPŻ - działania niefinasowane

 

Od soboty do poniedziałku

 

W siedzibie Głosu Seniora

Jak to robić? Jak pomagać i wspierać nie stygmatyzując?

 

W Kancelarii Prezydenta RP wręczono Nagrody „Razem Dla Seniorów” pod Honorowym Patronatem Małżonki Prezydenta RP Agaty Kornchauser-Dudy - 25 października 2022r.

Jak zostać pasibrzuchem

UWAGA!!!

Warsztaty dietetyczne 5 lipca 2022r. Krempna, Polany, Myscowa

Lwów - Odessa 29 czerwca - 2 lipca 22'

Spotkanie w Kinie Kijów

Wsparcie

Debata z organizacjami pozarządowymi o pomocy humanitarnej

Dostrzegając pracę innych

Niedzielne wizyty

Ruszyła edycja Kart Caritas Polska „Na Codzienne Zakupy”

Karty Witamy i Pomagamy

Bajki Babci Mirki oddane do składu

Wolontariat w czasie wojny - debata - Nowa Dęba 14 maja 2022r.

Z wizytą u Smerfusia

Wietrznieńska wizyta

Miła niespodzianka w Kinie Za Rogiem w Rzeszowie

Poranek w Cisnej

Miły gest Burmistrza Jworowa

Miły rytuał - kolejne czwartkowe spotkanie z Ukraińskimi kobietami-uchodźcami wojennymi w Kinie Za Rogiem w Rzeszowie, 28 kwietnia 2022r.

Czas kobiet - przekazujemy żywność od Jeronimo Martins do walczącej Ukrainy przez Lwów do Buczy, Irpienia i Charkowa

Pomocy ciąg dalszy

Oto krasnal Uparte Uszko

Deszczowy czwartek

Na ratunek bananom

Świąteczny fidrygałek Mirki Widurek

W drodze Poniedziałek Wielkanocny 18 kwietnia 2022

Nadzieja - Polsko-Ukraińskie Śniadanie Wielkanocne

Jak zawsze Świąteczne paczki dla rzeszowskich ubogich

Spotkanie z kobietami - Зустріч з жінками

Kolejna wyprawa do Cieszanowa-Budomierza - 5 kwietnia 2022r. deszczowy wtorek.

Przed jutrzejszym ważnym spotkaniem

 

Z Katią i Sofijką w Kinie Za Rogiem Cafe w Rzeszowie
З Катею та Софійкою в Kino Za Rogiem Café у Жешові

Bajki dla dzieci w wersji ukraińskiej

Tak rozdzielamy żywność i środki czystości

Autostradą do Folkowiska

Liczy się współraca

Droga na granicę!

To spotkanie zostanie ze mną na zawsze

Przygotowania do wyjazdu

Prezentowo

Grupa Parasol

Gotujemy dla wolontariuszy

Transport darów do magazynu

Zbiórka darów dla uchodźców z Ukrainy 28.02 - 3.03 2022

Rekomendacje do nagród Dla Dobra Wspólnego

 

Znów Rzeszów - styczeń 2022r.

 

 Piąte urodziny Zupy na Placu

 Razem znaczy więcej i lepiej

  Po pierwsze nie marnujmy

 Razem Dla Seniorów

Głos Seniora w BN

UWAGA!!!
Rusza Program

Pomoc Żywnościowa
POPŻ 2021

Efekty Programu POPZ 2020

Z wizytą u przyjaciół

 

Pamiętamy o tych, co mają tak niewiele

Idą Święta stuk, stuk, stuk...

Jabłuszko, ach jabłuszko

Mikołajkowo

Święto tych co pomagają

Liczy się każdy gest dobroci

Współpraca

Minął kolejny tydzień

Spotkanie autorskie Mirki Widurek Jaśliska 22.10.2021

Zupa Na Placu Święto Ubogich Rzeszów

Warszawskie spotkania w Emausie

Na Plantach z okazji urodzin ŻyWej Pracowni

Pożegnanie Bogdana Płóciennika

Cudownych przyjaciół mam

Konkurs Kulinarny

 Karty Dobra

Fead wrzesień 2021

 

Małe kroczki

Mały wkład, małego stowarzyszenia, by życie niektórych choć w małym stopniu stało się lepsze

Sierpniowa niedziela Kraków 9 sierpnia 2021

Lipcowa wizyta w Emausie

Obrazy Zbycha ciągle w Beskidzie Niskim

Krakowskie spotkania i rozstania

Krakowski akcent
w Beskidzie Niskim

Wystawa Fotografii Roberta Werbanowa

Szkolenia POPŻ

 

   

 

 

Wielkanocnie na Spółdzielczej -na krośnieńskiej starówce

Pracowity piątek w Rzeszowie

Pod znakiem seniorów

Felieton w ngo.pl

Felieton w ngo.pl

Znów w Krośnie!

Goście z Łańcuta w Beskidzie Niskim

Dostawa żywności POPŻ
26-27 marca 2021r

Beskidzka Pajda znów Rzeszowie

Rozszerzenie naszej działalności

Zbiórka ciepłej odzieży dla osób bezdomnych

Rusza PO PŻ 2020 podpisaliśmy umowę z Podkarpackim Bankiem Żywności w Rzeszowie

Zbiórka ciepłej odzieży dla osób bezdomnych

Beskidzka Pajda u seniorów pedagogów w Krośnie i okolicach

Poświątecznie w Jadłodzielni

Nasz Świąteczny miszmasz


UWAGA SENIORZY INFOLINIA DLA OSZUKANYCH:
42 279 73 55

 

Strona główna ] W górę ]

Wyślij pocztę do mwidurek@onet.eu z pytaniami i uwagami dotyczącymi tej witryny sieci web.
Copyright © 2016 Stowarzyszenie "Dla Równości" w Draganowej; dlarownosci@onet.eu ; dlarownosci@wp.pl
Ostatnia modyfikacja: 20 października 2023