„Włącz się w społeczną pomoc bliźnim.
Otwórz się ku ubogim i chorym.
Użyczaj ze swego.”
Stefan Wyszyński – Prymas Tysiąclecia
|
Stefan Wyszyński – Prymas Tysiąclecia
|
|
|
Tematem wiodącym posiedzenia Zespołu była opieka zdrowotna nad bezdomnymi seniorami.
Porządek posiedzenia w dniu 12 grudnia 2019r.
Temat wiodący posiedzenia Zespołu: „Opieka zdrowotna nad osobami starszymi, pozostającymi w kryzysie bezdomności” 1. Powitanie, przedstawienie uczestników, celów spotkania – Mirosława Widurek 2. Podziękowanie przedstawicielowi KG Policji za dokonanie zmian w mapie zagrożeń bezpieczeństwa – Mirosława Widurek . 3. Dostępność domów pomocy społecznej dla bezdomnych seniorów– Lidia Ułanowska Dyrektor Departamentu Polityki Senioralnej MRPiPS 4. Dyskusja. 5. Dostępność specjalistycznych placówek opieki zdrowotnej (np. ZOL) dla osób w kryzysie bezdomności – przedstawiciel MZ. 6. Problem powstały po zmianie ustawy prawo farmaceutyczne w zakresie kręgu podmiotów uprawnionych do nabywania produktów leczniczych w aptekach ogólnodostępnych – przedstawiciel MZ. 7. Standardy kontroli sanitarnej w placówkach sprawujących opiekę nad osobami bezdomnymi – przedstawiciel GIS. 8. Dyskusja. 9. Przerwa kawowa. 10. Opieka lekarska w placówkach sprawujących opiekę nad osobami bezdomnymi – przedstawiciel MZ. 11. Problemy z hospitalizacją osób bezdomnych chorych na gruźlicę – Paweł Chachulski Prezes Mokotowskiego Hospicjum Św. Krzyża. 12. Problemy z wystawianiem aktów zgonu osobom bezdomnym – Paweł Chachulski – Prezes Mokotowskiego Hospicjum Św. Krzyża. 13. Najważniejsze tezy wynikające ze „Sprawozdania z realizacji działań na rzecz osób bezdomnych w województwach w roku 2018 z wynikami ogólnopolskiego badania liczby osób bezdomnych 13-14 luty 2019” – przedstawiciel Departamentu Pomocy i Integracji Społecznej MRPiPS. 14. Dyskusja. 15. Program „Pokonać bezdomność” – przedstawiciel Departamentu Pomocy i Integracji Społecznej MRPiPS. 16. Dyskusja. 17. Losy Uchwały RDPP nr 48 z dnia 10 września br. „W sprawie zmian w ustawie o pomocy społecznej” – przedstawiciel Departamentu Pomocy i Integracji Społecznej MRPiPS. 18. Podsumowanie i wnioski – Mirosława Widurek. Uczestnicy posiedzenia w dniu 12 grudnia 2019r.
kliknij by powiększyć W dniu 12 grudnia r. odbyło się kolejne posiedzenie Zespołu ds. Partycypacji Społecznej Osób Starszych, któremu przewodniczyła Mirosława Widurek. W spotkaniu uczestniczyli członkowie Zespołu, członkowie Rady Działalności Pożytku Publicznego oraz zaproszeni goście - zgodnie z listą obecności -z Kancelarii Prezydenta RP, Ministerstwa Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej, Biura Rzecznika Praw Obywatelskich, portalu ngo.pl, Uniwersytetu Warszawskiego, Mokotowskiego Hospicjum Św. Krzyża, Wspólnoty Chleb Życia, Dzieła Pomocy Ojca Pio, Kamiliańskiej Misji Pomocy Społecznej, Stowarzyszenia Ku Dobrej Nadziei.
Tematem wiodącym posiedzenia była
„Opieka zdrowotna nad osobami starszymi, pozostającymi Program spotkania przewidywał: 1. Powitanie, przedstawienie uczestników, celów spotkania 2. Podziękowanie przedstawicielowi KG Policji za dokonanie zmian w mapie zagrożeń bezpieczeństwa 3. Dostępność domów pomocy społecznej dla bezdomnych seniorów 4. Dostępność specjalistycznych placówek opieki zdrowotnej (np. ZOL) dla osób w kryzysie bezdomności 5. Problem powstały po zmianie ustawy prawo farmaceutyczne w zakresie kręgu podmiotów uprawnionych do nabywania produktów leczniczych w aptekach ogólnodostępnych 6. Standardy kontroli sanitarnej w placówkach sprawujących opiekę nad osobami bezdomnymi 7. Opieka lekarska w placówkach sprawujących opiekę nad osobami bezdomnymi 8. Problemy z hospitalizacją osób bezdomnych chorych na gruźlicę 9. Problemy z wystawianiem aktów zgonu osobom bezdomnym 10. Najważniejsze tezy wynikające ze „Sprawozdania z realizacji działań na rzecz osób bezdomnych w województwach w roku 2018 z wynikami ogólnopolskiego badania liczby osób bezdomnych 13-14 lutego 2019” 11. Program „Pokonać bezdomność” 12. Losy Uchwały RDPP nr 48 z dnia 10 września br. „W sprawie zmian w ustawie o pomocy społecznej” . Ad 1 i 2. Przewodnicząca zespołu M. Widurek powitała zaproszonych gości i podziękowała przedstawicielowi KG Policji za dokonanie zmian w mapie zagrożeń bezpieczeństwa. Poinformowała też, że policja rozpoczęła szkolenia dla funkcjonariuszy nt. traktowania osób w kryzysie bezdomności. Ad.3 Temat zreferowała Aneta Kowalska, przedstawicielka Departamentu Integracji i Pomocy Społecznej w MRPiPS. Osobie bezdomnej nie mogącej samodzielnie funkcjonować, przysługuje skierowanie do domu pomocy społecznej. Powinna się tam znaleźć w terminie 4 miesięcy od skierowania. Liczba DPSów to 826 na ponad 80 tys. miejsc (na koniec 2018). Np. w woj. mazowieckim jest 167 miejsc wolnych. Adriana Porowska z Kamiliańskiej Misji Pomocy Społecznej stwierdziła, że te dane są nieprawdziwe, bo bezdomni czekają ponad 6 mies. na miejsce w DPS. Siostra M. Chmielewska dodała, że gminy przeciągają termin wydania decyzji o umieszczeniu w DPS i dlatego ludzie czekają po 2-3 lata na DPS. Paweł Ilecki - antropolog prowadzący badania nad zjawiskiem bezdomności, który przez wiele lat sam był osobą w kryzysie bezdomności, czeka już drugi rok na miejsce. Renata Trzeszczak ze Wspólnoty Chleb Życia stwierdziła, że długi czas oczekiwania jest spowodowany szukaniem osób, które mają obowiązek alimentacyjny wobec bezdomnych osób. Ada Porowska wyraziła pogląd, że b. złym rozwiązaniem jest przyznawanie osobie bezdomnej miejsca w DPS zgodnie z ostatnim miejscem meldunku, bo te osoby od wielu lat tam nie przebywają. Powinno się przydzielać DPS tam, gdzie ci ludzie żyli ostatnio. Skandalem jest przedłużanie procedur kierujących bezdomnych do DPS. Paweł Chachulski z Mokotowskiego Hospicjum Św. Krzyża dodał, że szczególnego podejścia wymaga grupa ciężko chorych bezdomnych, których powinno się kierować do DPS w trybie cito, bo one często nie doczekują pobytu w DPS i umierają w schroniskach. Ustawa o pomocy społ. przewiduje tryb interwencyjny przyjęcia do DPS, ale tego trybu się nie stosuje. Ludzi chorych, starszych i bezdomnych upycha się w noclegowniach, co jest skandalem. Wtedy przejmują ich organizacje i to nielegalnie. Bohdan Aniszczyk z Towarzystwa Pomocy im. Brata Alberta stwierdził, że opisane przypadki dotyczą Warszawy, w innych miastach problemów nie ma. Winne są władze gminne, które należałoby zaprosić na kolejne spotkanie zespołu. Ad.4 Temat przedstawił Jakub Kubacki z Dep. Zdrowia Publicznego i Rodziny w Ministerstwie Zdrowia. Przy kierowaniu do ZOL decyduje zawsze kryterium medyczne. Problemem jest okres po hospitalizacji, pacjenci bezdomni trochę wypadają poza system. Są spore kolejki do ZOL-i, czeka się ponad rok. Do ZOL nie są przyjmowane osoby uzależnione od alkoholu. Należałoby wykreślić ten zapis. Ad. 5 Temat przedstawił Tomasz Lisiewski z Dep. Polityki Lekowej i Farmacji w Ministerstwie Zdrowia. Ostatnio wprowadzono zmiany prawa farmaceutycznego, polegające na tym, że określono zasady zbywania hurtowego leków przez apteki. Placówki opiekuńcze mogą kupować leki na recepty dla swoich podopiecznych, ale tylko na receptę wystawioną dla konkretnego pacjenta. Dla apteki nieważne jest, kto za ten lek płaci. Od strony organizacji jest jednak problem refundacji kosztów tych leków. Rozwiązaniem tego problemu jest - zgodnie z opinią p. Lisiewskiego - aby na fakturze wpisywać organizację jako płatnika, a nie jako nabywcę, bo jest nim pacjent. Dyr. Radosław Podogrocki, sekretarz RDPP, wyjaśnił, że pomiędzy organizacją a odbiorcą leku należy wprowadzić formę darowizny leku, aby można było rozliczyć środki pochodzące z dotacji w myśl ustawy o finansach publicznych. Siostra Chmielewska podkreśliła, że organizacjom potrzebny jest jasny sygnał, jak mają to rozliczać w sposób legalny. Organizacje muszą też mieć podstawowe leki na zapas, ale nie bardzo mają możliwość, by je zdobyć legalnie. Ustalono, że na następne posiedzenie zespołu należy zaprosić przedstawiciela MF, który wyjaśni, w jaki sposób organizacje powinny się rozliczać z zakupu leków dla swoich podopiecznych. Ad. 6 Temat przedstawiła Halina Limanowska z Dep. Przeciwepidemicznego i Ochrony Sanitarnej Granic w Głównym Inspektoracie Sanitarnym. ZOL-e jako placówki zdrowotne mają wyższe standardy sanitarne niż podmioty opiekuńcze. Ustawa nie uwzględnia stanu pacjentów np. w DPS czy organizacji opiekującej się osobami bezdomnymi. Przydatne byłoby udostępnienie placówkom opiekuńczym katalogu wymogów sanitarnych, którym podlegają. To powinno być pewne minimum dotyczące schronisk dla osób bezdomnych. Taki wniosek powinien zostać skierowany w formie pisemnej do Głównego Inspektora Sanitarnego. M. Widurek zapowiedziała wystosowanie takiego pisma. Ad. 7 P. Chachulski zwrócił uwagę na grupę osób bezdomnych, które są jednocześnie ciężko chore. Ci ludzie, nawet stosunkowo młodzi, nie mają szansy wrócić na rynek pracy, bo państwo nie ma im do zaoferowania placówki, która zapewni im opiekę w chorobie taką jak w rodzinie. Oni umierają w schroniskach albo trafiają do DPS-ów. System nie ma dla nich żadnej oferty. Pielęgniarki pracujące w placówkach opiekuńczych tracą po 5 latach uprawnienia do wykonywania zawodu. Ustawa o pomocy społ. zabrania takim placówkom opłacać etatu lekarza, co jest absurdalne. Pacjenta bezdomnego, który ulegnie wypadkowi, szpitale rejestrują jako NN. Ta praktyka jest niedopuszczalna, bo organizacje nie mogą ich znaleźć, podobnie jak rodzina. Chodzi o to, żeby szpital uzyskał świadczenia na tę osobę. Ks. Stanisław Słowik opowiedział, jak w domach prowadzonych przez Caritas wygląda opieka lekarska. Ustawa mówi tylko o zapewnieniu opieki lekarskiej. Ostatnio wprowadzono ograniczenie w świadczeniu usług pielęgniarskich świadczonych pod jednym adresem. Między służbą zdrowia a opieką społeczną jest wyrwa. Należałoby te obszary przybliżyć do siebie. W placówkach opiekuńczych powinna być zapewniona opieka zdrowotna, ale nie jako wymóg, lecz jako możliwość. Ad.8 Temat zreferował P. Chachulski. Brak danych statystycznych na temat osób w kryzysie bezdomności chorych lub zmarłych na gruźlicę, ponieważ GUS podaje tylko dane o zachorowaniu lub zgonie z powodu gruźlicy, bez zaznaczania, czy jest to osoba bezdomna. Może warto byłoby GUS-owi zgłosić taką potrzebę. Sanepid posiada takie dane. Osoby prątkujące czekają po parę tygodni na miejsce w szpitalu w Otwocku. Brak jest dla nich dostępu do izolatek. Nie ma też możliwości zatrzymania w szpitalu osób prątkujących bez ich woli.. Trzeba by to zmienić. Te osoby powinny być izolowane. Osoby pracujące z osobami bezdomnymi są narażone na zarażanie. Brak jest koordynacji działań medycznych i opiekuńczych. Dotyczy to nie tylko chorych na gruźlicę, ale też np. na sepsę. Warto wystosować pismo w tej sprawie. W. Jachimowicz przypomniał, że taki wniosek powinien być wysłany za pośrednictwem Przewodniczącego Komitetu ds. Pożytku Publicznego. Ad.9. Temat zreferował P. Chachulski. Przepisy dot. pochówku i aktów zgonu pochodzą z lat 50-tych.Przy zgonach w schronisku nie wiadomo, kto ma wystawić akt zgonu. Powinien to być lekarz pierwszego kontaktu, ale czasem jest on na drugim końcu Polski. Często wzywa się karetkę, ale w niej jest tylko ratownik medyczny, który nie wystawia aktu zgonu. Potrzebna jest instytucja koronera lub danie uprawnienia wypisywania aktów zgonu dla ratowników med. Takie projekty już są. Pochowanie osoby bezdomnej samotnej trwa czasem rok, dzień pobytu w kostnicy kosztuje 50 zł. Osoby za życia wykluczone bywają wykluczone nawet po śmierci. Przedstawiciel ministerstwa zdrowia zaprosił do zgłaszania uwag do projektu, który ma uregulować te kwestie. Będzie on w konsultacjach społ. do 25 grudnia. M. Widurek poprosiła o przekazanie projektu Radzie Działalności Pożytku Publicznego do konsultacji. Ad. 10. Sprawozdanie przedstawiła Kamila Sodo z Ministerstwa Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej. Z badań wynika systematyczny spadek liczby osób bezdomnych (30330). Główną przyczyną bezdomności są konflikty rodzinne. Najwięcej bezdomnych jest w grupie wiekowej 41-60. Rośnie liczba bezdomnych powyżej 60 lat. Wydłużył się czas pozostawania w kryzysie bezdomności. Zwiększyła się liczba placówek udzielających im pomocy i nakłady na tę pomoc. Rośnie liczba bezdomnych, którzy się usamodzielnili i znaleźli zatrudnienie. M. Widurek poprosiła o przekazanie sprawozdania członkom zespołu. P. Chachulski podważył wyniki sprawozdania, bo brak jest informacji, ile osób bezdomnych zmarło i jaka jest ich przeciętna długość życia. Ks. Słowik podobnie podważył metodologię badań. Niektóre gminy nie wykazują osób bezdomnych, zakłamując statystyki. A. Porowska zauważyła, że brak jest strategii pomocy osobom bezdomnym. Trudno planować działania i wydatkowanie środków. Ad. 11 Program przedstawiła Aneta Kowalska z Ministerstwa Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej. Program dzieli się na profilaktykę , aktywizację, infrastrukturę i innowacyjność w pomocy społecznej. Konkurs w 2020 będzie ogłoszony na przełomie grudnia i stycznia. Będzie ok. 6 mln zł na program. Należy składać oferty przez Wydziały Pomocy Społecznej. Średnio zgłasza się ok. 140 podmiotów, dostaje wsparcie ok. 40. Przeciętnie organizacja dostaje ok. 100 tys. zł dofinansowania. A. Porowska stwierdziła, że wielkim utrudnieniem jest krótka perspektywa wsparcia- ok. pół roku. Program powinien mieć wymiar całoroczny, a najlepiej 2-3-letni. B. Aniszczyk stwierdził, że ten program powinien być zachętą dla samorządów do wspierania organizacji pomagających bezdomnym. Ks. Słowik zawnioskował, że należy zabiegać o to, by ten program przekształcić w wieloletni program rządowy, a nie resortowy. Wtedy rząd musi zapewnić środki na jego realizację. Ad.12 A. Wójcik wyjaśniła, że uchwała została przekazana do MRPiPS 17 września, tymczasem do departamentu nie dotarła .Ustalono, że zostanie ponownie wysłana mailowo. M. Widurek poinformowała, że 10 małych organizacji oprotestowało projekt wprowadzenia zapisu, że organem właściwym do zapłaty za wykonanie usługi na rzecz osoby bezdomnej jest gmina ostatniego miejsca meldunku. *** Mirosława Widurek dokonała podsumowania spotkania, zapowiadając następne posiedzenie poświęcone tematyce bezdomności na 27 lutego 2020. Poprosiła o zgłaszanie tematów. P. Chachulski zaproponował poruszenie tematu funkcjonowania placówek pomocy społ. mających równocześnie status placówek medycznych. A. Porowska zaproponowała powołanie Pełnomocnika ds. Osób Bezdomnych. M. Widurek stwierdziła, że środki na bezdomnych są źle wydawane. Tylko ok.20-30% trafia do beneficjentów. Ks. Słowik stwierdził, że brak w tej dziedzinie spójnych danych, bo są one zbierane w kilku niekompatybilnych systemach. Zaproponował przygotowanie uchwały w sprawie zmiany programów pomocy osobom w kryzysie bezdomności z resortowych programów temporalnych na programy rządowe. M. Widurek wyjaśniła, że na razie zespół skupi się na diagnozowaniu problemów, a potem będzie przygotowywał projekty uchwał. Posiedzenie zakończyło wspólne zrobienie zdjęcia. Notatkę sporządziła Ewa Lange, radca PRM w Departamencie Społeczeństwa Obywatelskiego
|
Polecamy na naszej stronie i u naszych znajomych:
Nasze ostatnie działania:
Rozdysponowaliśmy
POPŻ - działania niefinasowane
POPŻ - działania niefinasowane
Jak to robić? Jak pomagać i wspierać nie stygmatyzując?
Warsztaty dietetyczne 5 lipca 2022r. Krempna, Polany, Myscowa
Lwów - Odessa 29 czerwca - 2 lipca 22'
Debata z organizacjami pozarządowymi o pomocy humanitarnej |
|
Wyślij pocztę do
mwidurek@onet.eu
z pytaniami i uwagami dotyczącymi tej witryny sieci web. |
